Sunday, July 16, 2006




Изтинало . Доста добро определение,
небето е празно , няма луна нито звезди
сърцето ми е също така празно и изстинало
няма място за нищо повече от още студ.
До толкова ми е писнало от мечти ,
че предпочитам да спра да мечтая
от колкото все така да биват разбити
и никога да няма насищане на провали.
Няма и дъно , просто вървя надолу
губя по нещо човешко от мен
скоро няма да остане и грам човещина.
Говоря , но няма нищо друго от онова ехо
което никой не успява или не иска да чуе
вече няма хора , пустошта е пълна.
Мрака е завладял до толкова съзнанието ми ,
че няма нужда и от думи или движения.
Няма да има днес или утре
защото вече всичко е просто
едно минало или бъдеще което никога
няма да предстои и няма да се случи.
Вече всичко е извън обсега на мойте възможности
нямам и такива . Когато вдигна чашата с кафето
то ще бъде все така горчиво и отново
ще се задоволя с утаената горчилка
и устните ми отново ще вкусват нова доза
изпълнена с огорчение , а сърецето
ще е напълно неспособно да извърши
каквито и да е функций..
Замъка от лед ще бъде отново изваян
но няма да има огледала , просто
защото вече няма да има
какво да се оглежда в тях.

0 коментара: